á
â
ă
ä
ç
č
ď
đ
é
ë
ě
í
î
ľ
ĺ
ň
ô
ő
ö
ŕ
ř
ş
š
ţ
ť
ů
ú
ű
ü
ý
ž
®
€
ß
Á
Â
Ă
Ä
Ç
Č
Ď
Đ
É
Ë
Ě
Í
Î
Ľ
Ĺ
Ň
Ô
Ő
Ö
Ŕ
Ř
Ş
Š
Ţ
Ť
Ů
Ú
Ű
Ü
Ý
Ž
©
§
µ
Pisani nie tylko odwiedza zapomniane obszary Indonezji, nie odwiedza ich jako turystka, a często staje się częścią tamtejszych społeczności. Na wyspie Sumba, położonej w pobliżu północnej Australii, zamieszkuje przez jakiś czas w domu jednej z kobiet, angażuje się w rytuały tamtejszej wsi m.in. udając się do lokalnego szamana z kurczakiem, który będzie jej wróżył z wnętrzności zwierzęcia. Obserwuje zakazane polowanie na wieloryby na wyspie Lembata w pobliżu Timoru Wschodniego. Takich nieodkrytych i nieznanych nam miejsc Pisani odkrywa przed nami znacznie więcej.
Dzięki jej ciekawości i łatwości w nawiązywaniu kontaktów, zawiera liczne przyjaźnie. Ludzie zapraszają ją pod swój dach, gdzie spędza czasem kilka dni, czasem nawet kilka tygodni. Umiejętność przenikania w społeczność zamieszkującą indonezyjskie wyspy pozwala na przedstawienie czytelnikowi mocnych więzów rodzinnych, klanowych, często łączących całe wyspy. Ten kolektywizm, w oczach Pisani, sprawia, że ludzie czują się bezpieczni, ale pozwala pogodzić tę ogromną różnorodność.
Elizabeth Pisani oddaje w swojej książce sens tego co Indonezja czuje, jak pachnie i jak smakuje. To rzeczywiście studium, wszechstronny opis zbiorowości jakim jest różnorodny i nieprawdopodobny naród Indonezji.
Marta Ciulis- Pyznar