Kobiety '44 : prawdziwe historie kobiet w powstańczej Warszawie

Książka

W koszyku

oceń

Kobiety '44 : prawdziwe historie kobiet w powstańczej Warszawie / Agnieszka Cubała. - Warszawa : Prószyński i S-ka, 2020. - 421, [1] strona : ilustracje, fotografie, portrety, faksymilia ; 22 cm.

Autor

Cubała Agnieszka (1975- ). Autor

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Kobieta Powstanie warszawskie (1944) Powstańcy warszawscy Warszawa (woj. mazowieckie)

Gatunek

Reportaż Pamiętniki i wspomnienia

Dziedzina i ujęcie

Historia

Książka Kobiety '44 Agnieszki Cubały przedstawia niezwykłe, kobiece spojrzenie na Powstanie Warszawskie. Wojna widziana oczyma kobiet to wciąż wojna niemal nieznana, jednak bez ich punktu widzenia historia Powstania Warszawskiego byłaby niepełna. To książka o losach kobiet w Powstaniu Warszawskim, o ich doświadczeniach i emocjach, a także o sprawach, o których do tej pory niemal się nie mówiło, bo same kobiety długo nie chciały o nich opowiadać. Znane i nieznane uczestniczki Powstania Warszawskiego odsłaniają prawdę o walce pozbawionej heroizmu, w której trzeba przetrwać, zabijać, chronić innych i zachować siebie. Ta książka to ich głos, tak ważny dla historii powstania i dla nas wszystkich. źródło opisu: nota wydawcy

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Filia "Niedźwiadek"

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 94(438).082 (1 egz.)

Strefa uwag:

Uwaga dotycząca bibliografii

Bibliografia na stronach 410-419.

Recenzje:

W okolicach 76. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego ukazały się przynajmniej dwie książki traktujące o nim z punktu widzenia kobiet. Jedną z nich są „Kobiety’44. Prawdziwe historie kobiet w powstańczej Warszawie” Agnieszki Cubały.
Wydaje się, że niewiele jest współcześnie osób, które by o Powstaniu Warszawskim wiedziały tyle, co właśnie Agnieszka Cubała, nazwana w notce redakcyjnej wydawcy (Prószyński i S – ka), (...) pasjonatką historii Powstania Warszawskiego. W swojej dotychczasowej publicystycznej i literackiej działalności zgłębiała ona już kilka aspektów tego zrywu wolnościowego mieszkańców stolicy. Pisała o udziale w nim sportowców, przedstawiała prawdziwe historie powstańczej miłości, pisała o życiu codziennym powstańczej Warszawy. Tym razem wzięła na warsztat udział dziewcząt i kobiet w walce z okupantem w okresie od sierpnia do początków października 1944 roku.
Głównym celem, jaki postawiła przed sobą autorka było pokazanie Powstania Warszawskiego kobiecym spojrzeniem, poprzez osobisty pryzmat biorących w nim udział w różnym charakterze. Chodziło też o oddanie hołdu niewiastom, których poświęcenie i dokonania były przez długi czas niedoceniane, bagatelizowane, a nawet przemilczane, bo przecież „wojna nie ma w sobie nic z kobiety” i stanowi rzecz męską. Cubała oddaje w swojej książce głos młodym kobietom, nierzadko nastoletnim dziewczynkom, które z narażeniem własnego zdrowia i życia włączyły się w ten swoisty bunt przeciwko okupantowi, który zabrał im i ich bliskim wolność i prawo do realizacji swoich marzeń. Były sanitariuszkami, kucharkami, łączniczkami, lekarkami, na równi z chłopcami budowały barykady, a nawet - ku niezadowoleniu swoich kolegów – walczyły z bronią w ręku. Pisarka przytacza wypowiedzi tak znanych kobiet – powstańców, jak Danuta Szaflarska, Alina Janowska, Krystyna Zachwatowicz – Wajda, Małgorzata Lorentowicz, Halina Jędrzejewska czy Wanda Traczyk – Stawska. Ale nie tylko ich. Oczywiście, ze zrozumiałych względów, najczęściej są to wypowiedzi cytowane za dostępnymi źródłami, tak pisanymi, jak i fonicznymi. Agnieszka Cubała wykonała w tym zakresie godną najwyższego uznania pracę, choćby poprzez stworzenie szczegółowej bibliografii, która osobom dokładniej, by nie powiedzieć: naukowo, zainteresowanym losami, przeżyciami kobiet w Powstania Warszawskiego ułatwi dotarcie do pełnych źródeł. Opowieści snute przez bohaterki książki „Kobiety’44” mają bardzo poruszający charakter, choć autorka stara się nie epatować okrucieństwem (no, może poza rozdziałem „Porwana sukienka”, w którym przedstawia nienazywane dotąd wprost przeżycia kobiet przebywających na Zieleniaku na warszawskiej Ochocie, opanowanym przez ronowców czy żołnierzy z brygady Dirlewangera). Równowagą dla emocji negatywnych są rozdziały mówiące o wydarzeniach humorystycznych, które stwarzały silniejsze psychicznie od mężczyzn żołnierki czy też opowieści o spędzaniu przez uczestników powstania czasu wolnego od bezpośredniej walki z hitlerowskim okupantem. W tle delikatnie zaznaczony jest, nie zawsze pozytywny, stosunek ludności cywilnej do powstańców. Trudno nie wzruszyć się popowstaniowymi losami niektórych bohaterek książki Agnieszki Cubały, które zdeterminowane były psychologicznymi skutkami przegranej walki i stosunkiem nowych władz Polski do uczestników Powstania Warszawskiego.
„Kobiety’44. Prawdziwe historie kobiet w powstańczej Warszawie” to poza wszystkim także książka zawierająca bardzo bogaty materiał fotograficzny pochodzący ze zbiorów bohaterów opowieści, a także Muzeum Powstania Warszawskiego, w którym Agnieszka Cubała swego czasu współpracowała przy realizacji scenariusza ekspozycji stałej.