á
â
ă
ä
ç
č
ď
đ
é
ë
ě
í
î
ľ
ĺ
ň
ô
ő
ö
ŕ
ř
ş
š
ţ
ť
ů
ú
ű
ü
ý
ž
®
€
ß
Á
Â
Ă
Ä
Ç
Č
Ď
Đ
É
Ë
Ě
Í
Î
Ľ
Ĺ
Ň
Ô
Ő
Ö
Ŕ
Ř
Ş
Š
Ţ
Ť
Ů
Ú
Ű
Ü
Ý
Ž
©
§
µ
„Ostatnie piętro” jest poruszającą historią dziewczynki – Żydówki, która korzysta z pomocy życzliwych Polaków i ukrywa się w ich mieszkaniu. Opowiadanie to ukazuje prawdę o tamtych czasach – nie tylko o tym, że wojna odbierała dzieciom beztroskę, zabawę, poczucie bezpieczeństwa, ale także to, że wojna odbierała niektórym dorosłym człowieczeństwo, czyli to co odróżnia nas od zwierząt – a więc między innymi empatię i szacunek do drugiego człowieka.
Pozycja opisuje zdarzenia, które miały naprawdę miejsce, a szczegółów możemy dowiedzieć się na końcu książki. Choć zdarzenia, które przybliża autorka są traumatyczne dla naszej bohaterki, książka nie jest zbyt obciążająca młodego czytelnika. Być może właśnie dla skontrastowania i nieprzytłoczenia odbiorcy, w opowiadaniu znalazło się także kilka zabawnych sytuacji, jak na przykład przekręcenie hasła, historia żółwi, przyjaźń z myszką.
Pozycja spójna w każdym słowa tego znaczeniu. Ilustracje Joanny Rusinek ubogie w kolory, obrazujące pozbawione barw dzieciństwo Cesi. Treść wyważona, ale sugestywna.
Niezwykle ważna, potrzebna książka.
Kamila Sośnicka